Ужгород / Общение

МИКОЛАЙ
Кôсь у во́болок покло́пкав,
Стряс ’ім ся і на́рас зго́пкав.
Ко то? Што то? Во́нка ну́ч –
Із спаня́ нись уже́к фу́ч.
Рốзум в гôлôві́ щи спи́ть,
Здо́гадатися лади́ть.
Кого́ зра́на во́нка но́сить?
Чий сусі́да суль попро́сить.
Щи пôду́ркали у скло́,
Ту ми в дốвбню утôвкло́:
Ни́ська хо́дить Микола́й,
Чого́сь фа́йного чека́й.
Ся́то ра́дости і смі́ху,
Микола́й сы́пле із мі́ху.
Ка́жду хи́жу вун обы́йде,
Не забу́де, вся́ды при́йде.
Пра́вда, фі́ґля є у сьо́му.
Дітвако́ви і старốму
Подару́нок ся упа́де,
Кіть на во́болок покла́де,
Не коша́р, а́ни не мі́х,
Лем топа́нки, гі на смі́х.
Чі́сті суть – унну́ захпа́є,
Микола́й за вшы́тких зба́є.
Обдару́є, кого́ чи́м –
Вся́ким, бу́лшым ци малы́м.
Діточка́м лади́ть дару́нки:
Цу́крик, да́кôму паку́нки.
Све́дрик, я́блычко, церу́зку,
Ци бабốвку, а вадь блу́зку.
Ді́тьом ра́дость подару́є,
Най ся ка́ждый дубрі́ чу́є.
Тим, ко ся не честова́в,
“Масть грабốву” там покла́в.
Зго́ры ви́дить Микола́й,
Што кôму́? І ты чека́й.
Вун помо́же, вун честу́є,
Ка́ждого, ко Бо́га чу́є.
Пе́ршоє – то про діти́,
Би путьо́м могли́ іти́.
Путьо́м пра́вды, путьо́м че́сти,
Бы добро́ по сві́ту не́сли.
Як ’го но́сить Микола́й,
Ка́ждôму нам, Бо́же, да́й!

Йсе лем із вароша поймуть)))

Ёжик Зелёный,

Внучкаа Санты,

Captain Jack,